Zondag bij Mose thuis - Reisverslag uit Bamburi Beach, Kenia van Mtwapa Stichting - WaarBenJij.nu Zondag bij Mose thuis - Reisverslag uit Bamburi Beach, Kenia van Mtwapa Stichting - WaarBenJij.nu

Zondag bij Mose thuis

Blijf op de hoogte en volg

15 September 2014 | Kenia, Bamburi Beach

Om elf uur hebben we eerst bezoek van Dama Kahindi in het hotel. Ze arriveert na een busreis van tweeënhalf uur voor een bezoekje. Vorige week zaterdag had ze een bijeenkomst op haar werk en kon daarom niet deelnemen aan de workshop. Ze wilde ons toch graag ontmoeten en vroeg of we op zondag nog tijd hadden. Dat is namelijk haar enige vrije dag. Geen vijfdaagse werkweek in Kenia. En dan te bedenken dat wij in Nederland bezig zijn alle voorzieningen om zeep te helpen waar men hier voor knokt. Ik daag een ieder uit hier eens een jaar te werken onder lokale voorwaarden. Misschien dat degenen die denken dat ieder maar voor zich moet zorgen er dan wat anders over gaan denken. Maar goed daar ging dit verhaal niet over :-)

We hebben gezellig met Dama wat fris gedronken en gepraat. Het gaat goed met haar en je kunt zien en horen dat ze van haar werk geniet ondanks de hoge targets die er gesteld worden. Ze moet klanten werven voor de bank waarvoor ze werkt. Haalt ze haar target niet dan ligt ze eruit. Niet na een jaar, maar na een maand.

We lunchen samen en dan vertrekt ze weer richting huis. Onderweg is ze nog even bij haar moeder langs geweest horen we later. Fijn dat ze zo twee dingen kon combineren. Wij hebben er van genoten haar te zien ook al was het een kort bezoekje. Het is fijn om te zien dat het haar goed gaat en ze iets doet en kan doen met haar opleiding.

Bij Mose thuis heb ik een gesprek met Cleopatra, Rehema en een vriendin van Rehema. Rehema praat en de anderen luisteren met interesse of ze wel zegt wat zij denken :-) De beide andere dames zijn geen praters. Ons gesprek gaat onder anderen over wat ze willen worden. Alle drie zeggen ze zonder twijfel DOKTER. Ik vraag hen wat op dit moment hun gemiddelde cijfer is. Tja D, D+ en C-, niet direct cijfers waar je mee naar de universiteit kunt. Dus vraag ik hen op de rij af waarom ze dat willen worden. Geen van de drie zegt gelukkig dat ze dokter willen worden om het geld, want dan was het vervolg voor mij veel moeilijker geweest :-) Ze willen kinderen en zieken helpen. Ze willen dat er minder kinderen sterven en dat kinderen meer hulp en begeleiding krijgen dan nu in Kenia het geval is. Ik leg hen uit dat er dan meer mogelijkheden zijn dan dokter worden. Al pratende krijgen ze geleidelijk meer beelden en andere beroepen in gedachten en ik leg uit dat dit belangrijk is. Want stel nu dat je bij je eindexamen niet de benodigde B+ haalt die nodig is om te worden toegelaten tot de artsen studie dan stort je wereld niet in. Gelukkig doen ze nog geen eindexamen en kunnen ze nog wat nadenken over ons gesprekje. Als we geluk hebben zijn we misschien in de gelegenheid er nog eens over te praten voordat Rehema zover is. Cleopatra heeft nog een jaar langer de tijd dus wellicht heeft ze tegen die tijd een ander beroep in haar gedachten die beter aansluit bij haar talenten. Maar ik begrijp hun drive. Daarvoor hoef je alleen maar te luisteren naar hoe vaak er mensen naar een begrafenis moeten, omdat er weer een familielid is overleden. Veel daarvan zijn nog kinderen of jong volwassenen.

In de tijd dat ik met hen heb zitten praten doet mijn vader wat werkjes aan Mose haar laptop. Verder hebben ze een gezellige middag en genieten van alle blije gezichtjes als ze van mij 'nieuwe' kleren hebben gekregen en soms een van de speeltjes als deze bij de leeftijd past. Ik doe dat in Mose haar kamer, een voor een en zie dus maar zijdelings iets van de verkleedpartijen en de blije gezichten. Mijn ouders zien echter des te mee. Het schijnt dat ze wel twee keer alles weer aangetrokken hebben om te showen. Eerst aan iedereen die er al was en later nog een keer aan een moeder en omdat die terug kwamen van hout sprokkelen. Ondertussen hebben Mose en ik nog wat verdeeld over verschillende families en toen ik helemaal los was zijn we na de gebruikelijke knuffelpartij vertrokken naar het hotel.

Oh nee dat is niet helemaal waar want eerst hebben we nog thee of koffie gedronken en twee rol biscuitjes opgegeten. Ondertussen heeft Timothy mij het hemd van het lijf gevraagd over Nederland. Hoe krijg je nieuw land, hoe zit onze politiek in elkaar, hoe gaat het toe op onze scholen. Daarnaast hebben we het nog over hoe corruptie ontstaat en wat een goede mentaliteit is van een schoolmanagement. Simpele vragen toch :-) Geweldig!

En dan pas gaan we richting hotel.

  • 15 September 2014 - 17:36

    Clasien:

    Lieve allemaal!
    wat een bijzondere verhalen weer, heerlijk om mee te lezen! fijn dat de ouderdag zo geslaagd was, en zeer nuttig zo te lezen. Fijn dat je ook zo'n goed gesprek met die meisjes bij Mose kon hebben en ze op meerdere mogelijkheden kon attenderen. Tjonge we gaan de fijne verslagen nog missen als jullie terug zijn.
    Nou ja, jullie in levende lijve zien is nog beter natuurlijk! K wens jullie ook sterkte bij het afscheid nemen, en ook weer een goede en veilige reis terug. knuffel voor jullie drie, en alle dierbare kinderen daar!! en Mose en Anna natuurlijk!
    liefs
    Clasien

  • 15 September 2014 - 23:00

    Alfred:

    Leuk om via de verslagen zo met jullie mee te kunnen reizen! Hopelijk gaat het met Jan weer wat beter nu?

    Het is fijn om te lezen hoe Dama dankzij haar studie nu een andere toekomst heeft gekregen dan wat voor Keniaanse meisjes helaas gebruikelijk is. Het moedigt ons allemaal weer extra aan om door te gaan met sponsoren, hoewel we geen Hartstichting of KWF zijn maar een kleine stichting, kunnen we toch daadwerkelijk een verschil maken in Kenia!

    Het is ook mooi om te lezen over het gesprek met Cleopatra, Rehema en haar vriendin. Je ziet toch bij heel veel van "onze" studenten dat ze zich terdege bewust zijn van waar het land behoefte aan heeft en dat ze hier ook hun steentje aan willen bijdragen! Dat hun keuze dan in de eerste instantie wat onrealistisch is, okee, ze hebben daar ook geen beroepskeuze begeleiding zoals wij hier in Nederland hebben. Gelukkig maar dat jullie dat dus bij hun kunnen doen, want om het einddoel (=opleiding en werk) te kunnen halen, moet dat doel wel realistisch zijn!

    We zien alweer uit naar het volgende verslag met nieuwe belevenissen, hoewel dat helaas waarschijnlijk niet zoveel meer zal zijn met het vertrek alweer zo dichtbij.

    Groetjes van Marty en Alfred

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Actief sinds 26 Aug. 2014
Verslag gelezen: 209
Totaal aantal bezoekers 6491

Voorgaande reizen:

02 September 2014 - 17 September 2014

Bezoek Kenia 2014

Landen bezocht: