Al weer enige dagen terug!
23 September 2014 | Nederland, Beetsterzwaag
Ik ben jullie nog een afsluitend verhaal schuldig.
De vermoeidheid heeft mij/ ons echte de afgelopen dagen wat in zijn grip gehouden en vandaar dat het nu pas komt. Maar het komt ;-)
Afgelopen dinsdag (ik bedenk mij dat het al weer een week geleden is) waren we voor tien uur bij Mose en zijn direct vertrokken naar de Mtwapa Elite voor een bezoekje. Hier gaan Pamella, Rehama en Cleopatra naar school. De eerste naar de primary (basis) school en de andere twee naar de high (middelbare) school. Dit bezoek had twee doelen. Ten eerste wilden we onze leerlingen nog even op school zien en ten tweede wilde ik graag even met de directeur praten, omdat ik enige info wilde voor mijn volgende bezoek. Het was maar een flitsbezoekje, omdat we domweg niet meer tijd hadden. Niettemin waren onze leerlingen blij ons nog een keer te zien. En wij hen natuurlijk :-) Op de Elite gaan ongeveer 1000 kinderen naar school. Het terrein is niet zo groot dus de pauzes worden in gedeelten gedaan, zodat er toch ruimte is voor iedereen.
Het bezoek daarna, aan de Golden Key, hebben Mose en ik samen gedaan. Dit bezoekje had ook twee doelen namelijk eveneens afscheid nemen van de twee kinderen die daar in de laatste klas (John Mtana en Jamila) zitten en een pittig gesprek met de directrice over het door haar gevoerde beleid. Financieel lijkt deze school tegenwoordig meer op een bedrijf die winst moet maken dan de idieële school die het was toen deze vrouw begon. Aangezien kinderen het laatste jaar niet meer van school kunnen veranderen word je geconfronteerd met allerlei extra kosten waar geen rekening mee gehouden is aan het begin van het jaar. We hebben haar voor de zoveelste keer uitgelegd dat het voor ons noodzakelijk is dat we aan het begin van het jaar alle kosten weten, omdat wij niet steeds naar de sponsor kunnen en willen gaan voor extra geld. Ze heeft toegezegd dit het volgend jaar anders te doen :-( niet dat dit voor ons nog helpt en voor wat het waard is, want ze heeft dit al eens eerder toegezegd. We hebben het lijstje met definitieve kosten meegenomen, maar niet nog niet betaald. Uiteindelijk moet dat wel hoor, want anders krijgen onze leerlingen hun eindexamenresultaten niet en kunnen ze niet naar de high school. Dat kun je je bij ons niet voorstellen hè.
Nog snel boodschappen gedaan, broodje gegeten en koffie gedronken bij Mose thuis en daarna afscheid genomen van iedereen die daar was (David en zijn vrouw, Big Zainab, Mose, haar oma en moeder, Mercy en kleine Diny, en verder nog een heel aantal die ik nu even niet allemaal meer bij naam weet).
Om iets na twee waren we weer in het hotel. Toch nog iets gegeten, omdat we pas heel laat weer eten zouden krijgen, omgekleed, laatste ingepakt en eindafrekening betaald. Precies op tijd waren we klaar voor vertrek, want om vier uur stond het busje dat ons naar het vliegveld zou brengen klaar. In recordtijd zijn we naar het vliegveld gebracht door naar ons gevoel een oud matatuchauffeur. In al die jaren hebben we dat nog nooit in een half uur kunnen doen :-) NU wel dus!
De vluchten naar huis (Mobasa-Nairobi-Amsterdam) zijn goed verlopen en woensdagmorgen konden we onze spullen weer in mijn auto laden en het laatste stukje naar huis rijden. Ook dat is prima gegaan. Eenmaal thuis hebben we alledrie daarna last gehad van de man met de hamer :-( Ik begrijp welkelijk niet hoe dat kan :-)
Namens ons drie wil ik jullie bedanken voor jullie belangstelling. Ik realiseer mij dat ik niet alle vragen beantwoord heb die er soms zijn gesteld. Mocht je ergens toch nog graag een antwoord op willen hebben laat het mij dan even weten dan doe ik dat alsnog.
Verder kan het zijn dat ik nog een keer terugkom om jullie te vertellen of we erin geslaagd zijn hulp te vinden voor Bibiana en Hehab. En ook of de accountant van de Ribe-girls High School zich aan zijn woord gehouden heeft.
Voor nu groeten en hopelijk tot onze sponsordag op 11 oktober a.s.
Jan, Diny en Liesbeth
De vermoeidheid heeft mij/ ons echte de afgelopen dagen wat in zijn grip gehouden en vandaar dat het nu pas komt. Maar het komt ;-)
Afgelopen dinsdag (ik bedenk mij dat het al weer een week geleden is) waren we voor tien uur bij Mose en zijn direct vertrokken naar de Mtwapa Elite voor een bezoekje. Hier gaan Pamella, Rehama en Cleopatra naar school. De eerste naar de primary (basis) school en de andere twee naar de high (middelbare) school. Dit bezoek had twee doelen. Ten eerste wilden we onze leerlingen nog even op school zien en ten tweede wilde ik graag even met de directeur praten, omdat ik enige info wilde voor mijn volgende bezoek. Het was maar een flitsbezoekje, omdat we domweg niet meer tijd hadden. Niettemin waren onze leerlingen blij ons nog een keer te zien. En wij hen natuurlijk :-) Op de Elite gaan ongeveer 1000 kinderen naar school. Het terrein is niet zo groot dus de pauzes worden in gedeelten gedaan, zodat er toch ruimte is voor iedereen.
Het bezoek daarna, aan de Golden Key, hebben Mose en ik samen gedaan. Dit bezoekje had ook twee doelen namelijk eveneens afscheid nemen van de twee kinderen die daar in de laatste klas (John Mtana en Jamila) zitten en een pittig gesprek met de directrice over het door haar gevoerde beleid. Financieel lijkt deze school tegenwoordig meer op een bedrijf die winst moet maken dan de idieële school die het was toen deze vrouw begon. Aangezien kinderen het laatste jaar niet meer van school kunnen veranderen word je geconfronteerd met allerlei extra kosten waar geen rekening mee gehouden is aan het begin van het jaar. We hebben haar voor de zoveelste keer uitgelegd dat het voor ons noodzakelijk is dat we aan het begin van het jaar alle kosten weten, omdat wij niet steeds naar de sponsor kunnen en willen gaan voor extra geld. Ze heeft toegezegd dit het volgend jaar anders te doen :-( niet dat dit voor ons nog helpt en voor wat het waard is, want ze heeft dit al eens eerder toegezegd. We hebben het lijstje met definitieve kosten meegenomen, maar niet nog niet betaald. Uiteindelijk moet dat wel hoor, want anders krijgen onze leerlingen hun eindexamenresultaten niet en kunnen ze niet naar de high school. Dat kun je je bij ons niet voorstellen hè.
Nog snel boodschappen gedaan, broodje gegeten en koffie gedronken bij Mose thuis en daarna afscheid genomen van iedereen die daar was (David en zijn vrouw, Big Zainab, Mose, haar oma en moeder, Mercy en kleine Diny, en verder nog een heel aantal die ik nu even niet allemaal meer bij naam weet).
Om iets na twee waren we weer in het hotel. Toch nog iets gegeten, omdat we pas heel laat weer eten zouden krijgen, omgekleed, laatste ingepakt en eindafrekening betaald. Precies op tijd waren we klaar voor vertrek, want om vier uur stond het busje dat ons naar het vliegveld zou brengen klaar. In recordtijd zijn we naar het vliegveld gebracht door naar ons gevoel een oud matatuchauffeur. In al die jaren hebben we dat nog nooit in een half uur kunnen doen :-) NU wel dus!
De vluchten naar huis (Mobasa-Nairobi-Amsterdam) zijn goed verlopen en woensdagmorgen konden we onze spullen weer in mijn auto laden en het laatste stukje naar huis rijden. Ook dat is prima gegaan. Eenmaal thuis hebben we alledrie daarna last gehad van de man met de hamer :-( Ik begrijp welkelijk niet hoe dat kan :-)
Namens ons drie wil ik jullie bedanken voor jullie belangstelling. Ik realiseer mij dat ik niet alle vragen beantwoord heb die er soms zijn gesteld. Mocht je ergens toch nog graag een antwoord op willen hebben laat het mij dan even weten dan doe ik dat alsnog.
Verder kan het zijn dat ik nog een keer terugkom om jullie te vertellen of we erin geslaagd zijn hulp te vinden voor Bibiana en Hehab. En ook of de accountant van de Ribe-girls High School zich aan zijn woord gehouden heeft.
Voor nu groeten en hopelijk tot onze sponsordag op 11 oktober a.s.
Jan, Diny en Liesbeth
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
